15 november 2021

“De meest ervaren ‘levenscoach’ die je ooit kunt hebben, is de Natuur.
Ze heeft miljoenen jaren ervaring met het beheren van een hele planeet.”
Deze woorden zijn van Bruce Lipton, auteur van “De Biologie van de Overtuiging”. Hij creëerde samen met de grondlegger van
In de laatste maanden van 2021 organiseren Paula van der Werff (
We begonnen de middag met luisteren naar het mooie lied “Ordinary Miracle” om ons er aan te herinneren dat alles wat we zo normaal vinden, zoals een regeldruppel of zonnestralen, eigenlijk heel bijzonder is. Je kunt het liedje hier luisteren
Daarna stelden we onszelf een aantal vragen en hebben we geprobeerd daar zo eerlijk mogelijk antwoord op te geven.
Wat leer ik van de natuur? Wat geeft de natuur mij?
We ervaren dat de Natuur ons rust geeft en een breder perspectief. Bomen, planten en beestjes trekken zich niets aan van de ‘grotere’ wereld. De natuur is een Gids voor het leven waarin alles een komen en gaan heeft, en alles in perfecte harmonie is. We kunnen ons hierdoor laten inspireren en ons hieraan opladen. De Natuur is altijd in een constant transformatie proces en wij kunnen daarvan leren om niet bang te zijn als iets ophoudt, maar erop vertrouwen dat het transformeert in iets anders.
We kunnen veel leren van de samenwerking en het aanpassingsvermogen die we zien in de natuur. En we kunnen leren om te ZIJN in de Natuur, het is zoals het is en blijft constant veranderen. Het is goed zoals het is, er is geen oordeel over goed en slecht.
“De natuur overwint altijd en zoekt naar balans. De natuur heeft geen haast, maar alles wordt volbracht. Ik ben ook natuur dus ik mag vertrouwen.”
Aanraders zijn de film “Being There” met Peter Sellers waarin de ideëen van een tuinman veel wijsheid voor het leven bevatten, en het boek “Het verborgen leven van bomen” van Peter Wohlleben over de onverwachte en ongelooflijke vaardigheden van bomen.
Wat geef ik aan de natuur? Hoe wordt de natuur er beter van dat ik er ben?
We twijfelen. Heeft de natuur er eigenijk wel iets aan dat ik er ben? Ik heb eigenlijk niets te geven. Hoe kan de natuur mij overleven?
We vinden het in dit verband belangrijk om onszelf niet te klein te maken, om mild te zijn naar onszelf. Al vinden we dat we (te) weinig doen, we kunnen andere mensen meer bewust maken van de natuur. Een mooie overtuiging in dit verband is: “Ik ben een druppel in de oceaan en de oceaan in een druppel.”
We denken dat de Natuur geniet van onze waardering, dus we kunnen onze waardering bewust uiten als we in contact met de natuur zijn. Zoals de dichter K. Schippers schreef:
“Jij hebt de dingen niet nodig om te kunnen zien, de dingen hebben jou nodig om gezien te kunnen worden.”
We zijn zelf een stukje natuur; we kunnen bijdragen door ons best te doen voor een ander, en door er gewoon te zijn als mooi mens. We kunnen ook praktische dingen doen zoals plastic dat we tegenkomen in de natuur meenemen. We kunnen er voor kiezen om in onze tuin geen gif te gebruiken en planten te hebben waarmee we een natuurlijke omgeving creëeren waarin vogels, insecten, kikkers, padden, en egeltjes prettig en veilig kunnen wonen.
“Ik ben een mooi mens en daarmee draag ik iets positiefs bij aan de natuur”
“Ik doe genoeg, ik ben genoeg.”
“De natuur geniet van mijn aanwezigheid”
Deze middag gingen we ook aan de slag met de eerste drie Principes van de Natuur.
Het eerste principe is Samenwerking
We vinden het heerlijk om andere mensen te helpen hun doelen te verwezenlijken. We werken met hart en ziel, willen inspiratie hoog houden, en de wereld mooier maken. Als facilitator werken we alleen en hebben we vaak de neiging om alles alleen te doen, maar 1 en 1 is als het goed is meer dan 2, en juist in de tijd waarin we leven, zien we het belang van samenwerking, uitwisselen zonder winstbejag (al is geld ook gewoon een vorm van energie), niet alleen met andere facilitatoren maar zeker ook met andere disciplines. We willen verbinding maken, netwerken. We willen samenwerking bewust opzoeken, niet alleen om onszelf te voeden maar omdat samenwerking voor iedereen goed is. Je vult elkaar aan, en dit verruimt de mogelijkheden voor klanten.
Al pratende komen we op het begrip medevreugde; blij zijn voor en met de ander als het die ander goed gaat, als die ander succes heeft.
Ons doel is ons ware potentieel te leven, en wat we zelf verwezenlijken, geven we ook weer door. Door dit gezamenlijke doel voor ogen te houden, helpen we onszelf en elkaar om hobbels te overwinnen.
“Ik geef anderen de ruimte om bij te dragen op hun manier”
“ Ik sta open voor onverwachte connecties die tot samenwerking kunnen leiden”
“ Ik beweeg van ‘zelf doen’ naar meer samenwerken”
Het tweede principe is Aanpassing
Tegen de stroom in zwemmen, ondanks een burn out stug doorgaan met wat je kent of wilt, weerstand om uit je comfortzone te stappen, met je hoofd tegen een muur lopen, niet luisteren naar jezelf, … het komt ons allemaal bekend voor. Als we iets heel graag willen bereiken en dat lukt niet, dan is loslaten niet eenvoudig. Hoe weet je wanneer je moet stoppen en met de stroom mee moet zwemmen?
Er lijkt een spanningsveld te zijn tussen aanpassen aan veranderende situaties en een eigen input hebben. We hebben de wijsheid nodig om te kijken, waar ga ik mee met de stroom, waar blijf ik bij mijn eigen stroom, en waar zijn het conditioneringen. Het toverwoord is de Balans vinden tussen flexibel zijn en je eigen grens bewaken, bij jezelf blijven. Het lijkt tegenstrijdig maar om ons te kunnen aanpassen moeten we onszelf afvragen: Wie ben ik? Wat vind ik echt leuk? Wat wil ik echt doen?
Om je aan te passen is het nodig om jezelf te veranderen, méér jezelf te worden, dichter bij jezelf te komen, meer grip op jezelf te krijgen. Daarvoor is het belangrijk te vertrouwen op je Innerlijke Leiding, en met
“Ik ben flexibel en pas me aan wanneer dat effectief is”
“ Ik ben trouw aan mijn eigen intuïtie”
“ Het is OK om soms een compromis te sluiten”
Het derde principe is Diversiteit
Er heerst veel verdeeldheid in de wereld en ondanks dat we diversiteit een mooi principe vinden, hebben we er moeite mee om open te staan voor, en begrip op te brengen voor meningen die volkomen indruisen tegen onze eigen waarden.
Mindful communiceren kan helpen. Door met elkaar het gesprek aan te gaan, kom je uit op iets universeels; je wilt eigenlijk hetzelfde, bijvoorbeeld veiligheid of gezondheid of geluk, maar hebt verschillende ideeën over hoe dat te bereiken. In een gesprek kun je proberen van elkaar te leren. “Ik respecteer dat jij het anders ziet.“
Het is de kunst om het verschil te kunnen zien tussen onvoorwaardelijke liefde voor iemands Zijn en iemands gedrag, en het helpt om te beseffen dat kwaad een vervorming is van liefde. We vinden het belangrijk om volgens onze eigen waarden en normen te leven, en onze stem/passie te laten horen zonder dat het ons verteert. We willen compassie hebben voor de ander én onszelf, de hypocrisie herkennen in de ander én in onszelf. Hoe meer we ons verbinden met onszelf en met de natuur, hoe beter de wereld eruit zal zien.
“Ik luister met compassie en verdraagzaamheid naar de mening van anderen.”
“Ik luister graag naar andere meningen, zodat ik kan leren.”
“Mensen die anders denken dan ik mogen er ook zijn.”
“Als iemand een andere mening heeft dan ik, ben ik bereid om open te luisteren naar hun verhaal.”
“Ik mag mijn mening laten horen, ook als deze afwijkt van mijn omgeving.”
We sluiten deze inspirerende en motiverende middag af met een tekst van Louise Hay
Schoonheid is overal.
Natuurlijke schoonheid straalt in elke kleine bloem,
in de patronen van gereflecteerd licht op het water,
in de stille kracht van oude bomen.
De natuur ontroert me;
het vernieuwt me en verfrist me.
Ik vind ontspanning, plezier en genezing in de eenvoudigste dingen in het leven.
Als ik met liefde naar de natuur kijk,
vind ik het gemakkelijk om met liefde naar mezelf te kijken.
Ik ben onderdeel van de natuur;
dus ik ben mooi op mijn eigen unieke manier.
Waar ik ook kijk, ik zie schoonheid.
Vandaag resoneer ik met al het moois in het leven.